Sadistik kişilik, kişinin başkalarına fiziksel, duygusal veya psikolojik zarar vermekten keyif alma eğilimi olduğu bir kişilik özelliğidir. Bu kişilik özelliği, kişinin başkalarını kontrol etme, egemenlik kurma veya acı verme arzusuyla karakterizedir. Sadist kişiler genellikle başkalarının acı çekmesinden zevk alır ve bunu bilinçli bir şekilde gerçekleştirir.
DSM-5 (Amerikan Psikiyatri Derneği'nin Ruhsal Bozuklukların Tanısal ve İstatistiksel El Kitabı), sadistik kişilik bozukluğu gibi bir tanıyı içermemektedir. Ancak, bazı kişilerde sadistik eğilimler veya davranışlar gözlenebilir. Bu eğilimler, DSM-5'deki Antisosyal Kişilik Bozukluğu tanımı altında yer alabilir, çünkü sadistik davranışlar antisosyal özelliklerle ilişkilendirilebilir.
Sadistik kişilik eğilimlerinin nedenleri tam olarak bilinmemektedir. Bu eğilimlerin karmaşık bir etiyolojisi olduğu düşünülmektedir ve genetik, çevresel ve psikolojik faktörlerin bir kombinasyonuyla ilişkili olabilir. Bazı araştırmalar, çocukluk döneminde travmatik deneyimler, aşırı kontrol veya ihmal gibi faktörlerin, sadistik eğilimlerin gelişiminde rol oynayabileceğini öne sürmektedir. Bununla birlikte, her bireyin deneyimleri ve nedenleri farklı olabilir.
Sadistik eğilimlerin etkileri ciddi olabilir. Bu kişilik özelliği olan bireyler, başkalarına zarar verme eğilimleri nedeniyle sosyal ilişkilerde sorunlar yaşayabilir. İlişkilerinde şiddet veya istismar gibi patolojik kalıplar sergileyebilirler. Aynı zamanda, sadistik davranışlarının yasaları ihlal edebileceği ve toplumda sosyal dışlanmaya veya cezai sorumluluğa yol açabileceği unutulmamalıdır.
Sadistik kişilik eğilimlerinin tedavisi, kişinin kendi zarar verici düşüncelerini ve davranışlarını anlaması ve değiştirmesi için terapiye odaklanır. Terapi genellikle bilişsel-davranışçı terapi veya psikodinamik terapi gibi yaklaşımlarla gerçekleştirilir. Terapi süreci, kişinin empati, duygusal düzenleme, kontrol ve başkalarına saygı gibi sosyal becerilerini geliştirmeyi hedefler.